Aan de tafel gezeten in ‘Paul’s Kitchen’, thuis bij zijn maatje Paul van Druten, vertelt hij met passie over muziek maken, gitaar spelen en het spelen bij Normaal. Maar ook over de ziekte van Parkinson die in 2013 bij de muzikant geconstateerd werd. “Naar omstandigheden gaat het hem nog best wel lekker,” vult Paul aan. “In zijn hoofd zit het nog hartstikke goed. Op de bank ontstaan nog steeds nieuwe nummers. Alles wordt een stukje minder maar dat wil niet zeggen dat ie op non-actief is. Ik vind het knap van Alan dat hij nu naar buiten treedt op een manier van ‘ik bun nog lang neet dood, it is what it is. Parkinson maakt me een avond spelen onmogelijk. Dat was ook de reden dat ik stopte met The Alan Gascoigne Trio. Dat was te zwaar, te veel voor me. Ik had een keer in een weekend drie optredens gedaan, 100 liedjes zingen. Dat was te veel voor mij met Parkinson.”

“Dat verklaart voor mensen heel veel, waarom hij het rustiger aan doet. Met Paul’s kitchen gaan we gewoon door. In Paul’s kitchen is ‘no pressure’ en het is kort. Dat blijven we doen.” En wat optredens betreft: “Zeg nooit nooit!”