Tafeltennis als parkinsontherapie

Natascha van Leeuwen (51) wil graag iedere parkinsonpatiënt aan het pingpongen krijgen. Want sinds ze tafeltennist, heeft ze veel minder last van haar symptomen en zit ze lekkerder in haar vel. Dat gunt ze iederéén. “Pingpong is de beste parkinsontherapie en hartstikke leuk om te doen.”

Begin juli 2021 ging Natascha naar haar eerste pingpongtraining voor mensen met parkinson. ‘Even kijken of het wat is’. Ze had de slag meteen te pakken en deed een paar maanden later mee met de pingpongkampioenschappen in Duitsland. Tijdens de German Open in Nordhorn werd ze zelfs vierde bij de single dames. Natascha is dolenthousiast over deze balsport en traint nu – afhankelijk van coronarestricties – elke week. “Ik word er blij van. Los van de gezelligheid onderling en dat pingpong gewoon hartstikke leuk is om te doen, is het zó goed voor je hersenen en je lijf. Je moet snel reageren, je bent steeds in beweging, en je traintje oog-handcoördinatie en reflexen. Ik vind het leuk om te bepalen waar de bal heen gaat. Na een uurtje maak ik al zo veel dopamine aan dat ik daarna eigenlijk geen tabletten nodig heb, maar om mijn spiegel op peil te houden, gebruik ik ze wel.”

Natascha werkte als directiesecretaresse, koerier en callcentermedewerker. Geboren in Den Haag Woont in Tubbergen. Is single Is creatief, ze schildert en maakt glas-in-loodramen. Wil wereldkampioen pingpongen worden.

“Vóór ik met tafeltennissen begon, was ik er slecht aan toe. Nu heb ik veel minder medicijnen nodig en functioneert mijn lichaam weer beter. Pingpongen is gewoon de beste parkinsontherapie. Ik hoop er nog lang mijn ziekteverloop mee te remmen, zodat het niet erger wordt.”

Te jong voor parkinson

In 2012 had Natascha plots een trillende hand en verlammingsverschijnselen in haar rechterarm en -been. Haar schoonzus, die huisarts is, zei al: “Dat is vast parkinson.” Toch duurde het nog twee jaar voor die diagnose definitief werd gesteld. “Want ik was zogenaamd te jong voor deze ‘oudemensenziekte’. Ik ben teleurgesteld dat ze zo lang deden over de diagnose; misschien had ik niet volledig afgekeurd hoeven worden. Aan de andere kant ben ik blij dat ik in een hokje pas en er een redelijke behandeling voor is. Maar mijn wereld stortte ook wel in, want ik ben door deze ziekte zó afhankelijk geworden. Ik woon in een wooncentrum voor senioren en heb overal hulp bij nodig.”

Immuun voor rotopmerkingen

Een grote pingpongfamilie

Na het tafeltennissen krijgt Natascha altijd een aantal fittere dagen als beloning. Maar als er door coronamaatregelen geen trainingen mogelijk zijn, wordt ze meteen afgestraft. “Overbeweeglijk, stijf, krom en moeilijk lopen: al mijn symptomen spelen dan in volle hevigheid op. Natuurlijk oefen ik thuis ook tegen de muur of met hooghouden. Maar dat is niet hetzelfde als de een-op-eentraining in Almelo of de pingpongochtend in Nordhorn.”

Natascha traint bij PingPongParkinson Deutschland. Deze stichting is in 2020 opgericht door Thorsten Boomhuis, zelf parkinsonpatiënt en wereldkampioen tafeltennis. Op de trainingsdag reist Natascha in alle vroegte met de taxi tot de landsgrens, omdat de taxi de grens niet over mag. Bij de grens haalt trainer (en fondsenwerver) Helmut Oink haar op. Vervolgens traint en speelt ze ongeveer twee uur tafeltennis met andere mensen met en zonder parkinson in een grote hal van een timmerzaak. Hier kan ze haar techniek ook verbeteren met een pingpongrobot die achter elkaar balletjes opgooit.

Helmut: “We bieden op verschillende locaties in Duitsland pingpongtrainingen aan. Mensen kunnen op elk niveau instappen. Het gaat er gemoedelijk aan toe, we tafeltennissen mét elkaar, niet tégen elkaar. Voor veel mensen is dit een gezellig tweede huis, een grote pingpongfamilie. Het belangrijkste is dat het tafeltennissen de ziekte van Parkinson afremt.”

Als het aan Natascha ligt, komt PingPongParkinson ook naar Nederland. “Ik wil iedereen aan het tafeltennissen krijgen. Ik spaar voor een eigen pingpongtafel en -robot, zodat ik kan trainen wanneer ik wil. En voor de internationale toernooien waaraan ik graag wil meedoen, dus als iemand me wil sponsoren, zeg ik geen nee. Ik wil héél graag het kampioenschap winnen. Een mens mag dromen, toch?”

Kijk voor meer informatie op pingpongparkinson.de

Deel dit artikel

Gerelateerd nieuws

FamiliePatiënten

Het leven met de ziekte van Parkinson kan ook heel mooi zijn

Harmen is 36 als bij hem de ziekte van Parkinson wordt vastgesteld. Lees snel zijn...

Patiënten

Zonder mijn deep brain stimulation – DBS – zou ik niet zijn wie ik nu ben.

Theo heeft zeven jaar geleden een DBS – Deep Brain Stimulation – operatie ondergaan.

FamilieOnderzoekPatiënten

Een lawine aan berichten tijdens de ‘Ik leef met parkinson’ week

Tijdens de ‘Ik leef met parkinson’ week keken we elke dag met iemand mee die...