“Mijn lichaam werkt me tegen, maar ik wil Parkinson niet mijn leven laten beheersen.”
Thea Neecke, Parkinsonpatiënt
Parkinsonpatiënten gaan elke dag de confrontatie aan met ingrijpende symptomen, wat tot heftige emoties kan leiden. Al die gevoelens en gedachten kunnen verwarrend zijn. Thea vond in dichten een manier om haar emoties te verwoorden en ze letterlijk van zich af te schrijven.
Accepteren moet ik leren
Parkinson eist bedachtzaamheid
Al is het moeilijk te verteren
Snelheid is verleden tijd
Gedichten schrijven over haar ervaringen met Parkinson helpt Thea om te gaan met haar ziekte en optimistisch in het leven te blijven staan. Maar zo’n positieve instelling is niet eenvoudig voor mensen met Parkinson. Want ogenschijnlijk simpele handelingen zoals tanden poetsen, een broodje beleggen of een jas dichtknopen, gaan niet langer als vanzelf. De ziekte is progressief, dus een patiënt verliest langzaam maar zeker zijn zelfstandigheid.
Thea Neecke was pas 42 jaar jong toen ze hoorde dat ze Parkinson heeft.
“Parkinson legt me beperkingen op, mijn lichaam werkt me tegen en daar krijg ik soms een sombere bui van. Ik wil Parkinson niet mijn leven laten beheersen. Dichten maakt voor mezelf duidelijk wat ik voel. Ik hoop ook anderen met mijn gedichten aan te spreken en te helpen.”
Klik op de afbeelding om de dichtbundel te bekijken